Dün KPSS sınavı için ilk tecrübemi yaşadım.Bu gidişle sonuncu olacak.Sınavın zorluğu bir yana  (ya da saçmalığı mı demeliyim bilemedim)  karşılaştığım manzara beni bir hayli üzdü.Yeni mezun arkadaşlardan ziyade çoluklu çocuklu insanların hala o sıkış büküş okul sıralarında devlet mercilerine atanabilme hakkı kazanmak için ecel terleri dökmeleri gerçekten gözümü korkuttu.İnsanlar yıllarca sınavdan sınava koşuyor hey yüce Allahım sen nelere kadirsin :-) Nasıl bir ülkede yaşıyoruz,nasıl bir eğitim sistemimiz var anlamak güç.Sen yıllarca oku,üniversite mezunu ünvanı alabilmek için geceni gündüzüne kat ailenden,evinden uzakta ayakta kalabilme savaşı ver,yıllarca baba parası yemenin dayanılmaz sancısını yaşa (!) ve tam ohhhh be bitti derken kendini tekrar ekle,kökle,etkenle,edilgenle,bilinenle,bilinmeyenle,Artuklularla,Misak-ı milli ile,arıyla,koyunla,Natoyla sayısal loto oynarken bul :-) Zor...Cidden zor.Hele benim gibi dilcilere,dün gördüğüm amcalara,teyzelere daha bir zor.Sen hayatını kazanmaya çalışıp geçim derdine mi düşceksin,ay sonunu nasıl getireceğini mi düşüneceksin,çocukların sorumluluklarıyla mı uğraşıcaksın yoksa tüm bunları yaparken ayyy ben bi koşu KPSS çalışıp geleyim mi diyeceksin.Velhasıl bu KPSS beni aşar dostlar...Tabi emek veren herkesin hakettiği puanı alması dileğiyle...